Ontdek de binnenkant van de Duomo Milaan

Het eerste wat je opvalt als je de Duomo binnenstapt is de zuilengalerij van forse pilaren die naar het plafond reiken. De kathedraal heeft vijf brede schepen, inclusief de vleugels, die worden verdeeld door rijen van 40 pilaren met een verbazingwekkende hoogte van 24 meter en een diameter van 2,5 meter. De pilaren zijn gemaakt van massief baksteen en rijkelijk bedekt met marmer geschonken door Gian Galeazzo Visconti, de toenmalige hertog. De kapitelen van de pilaren zijn rijkelijk versierd, elk met acht beelden erop, met twee tot drie cirkels van kleinere beelden en versieringen. De pilaren zijn samengesmolten aan de bovenkant van de etherische liesgewelven van de kathedraal die bekleed zijn met sierlijk houtsnijwerk.

Het bewonderen van de vloer met symmetrisch patroon van de kathedraal is onvermijdelijk omdat deze het hele vloeroppervlak beslaat. De vloer is helemaal van marmer. Het werd gebouwd door Martino Bassi, op basis van schetsen van de architect Pellegrino Tibaldi die het in de tweede helft van de 16e eeuw ontwierp. De aaneengesloten grijsroze Candoglia marmeren platen zijn ingelegd met Arzo rood en zwart Vannera marmer uit het Comomeer om spectaculaire bloemmotieven te vormen. De vloer is onderworpen geweest aan vele restauraties en renovaties hebben de delicate aard van Candoglia marmer.

Een van de oudste culturele instellingen van Milaan, de Muziekkapel, is een koor dat in 1402 werd opgericht. Het zit in de ronde pastorie en bestaat uit een muziekmeester, een ondermeester, een organist en een koor van kinderen. In de loop der jaren heeft de Muziekkapel meesters als Vincenzo Ruffo en Giulio Cesare gezien. Op een gegeven moment was Johann Christian, de zoon van J.S., de organist. Bach. Het hoeft geen betoog dat dit koor zeer bedreven is en elke zondag om 23:00 uur te horen is bij de eucharistieviering.

Het middenschip leidt naar een prachtig priesterkoor, een gedeelte van de kerk dat exclusief is voor de dienstdoende geestelijken. De pastorie is verdeeld in een verhoogde halve cirkel omringd door 10 pilaren met een oud hoogaltaar in het midden. Dit hoofdaltaar komt oorspronkelijk uit de basiliek Santa Maria Maggiore, die werd opgericht in 313 na Christus en is een massief blok brocatelle marmer. In het midden van het altaar is een plaquette van een man die een boekrol vasthoudt, waarvan wordt gezegd dat het deel uitmaakt van een Romeinse Sarcofaag uit de 3e eeuw.

Als je binnenkomt via de voordeuren in de zuidelijke zijbeuk van de kathedraal zie je een witte strook die over de hele breedte van het gebouw loopt met een koperen lijn in het midden. Dit is een zonnewijzer, gemaakt in 1786. Door een gnomongat dat in het plafond is uitgesneden, valt een fijne lichtstraal op de koperen lijn die de middag van de zon aangeeft. Aan weerszijden van de messing lijn zijn kleine witte platen gedrukt met dierenriemtekens om het seizoen van het jaar aan te geven.

Het museum van de Duomo Milaan is een verzameling artefacten die betrokken waren bij de bouw van de kathedraal tussen de 14e en 19e eeuw. Het bevat beelden, schilderijen, gebrandschilderde ramen, wandtapijten, architectuurmodellen en terracotta afgietsels die ooit deel hebben uitgemaakt van de kathedraal. Ze zijn in de loop der jaren ontstaan uit verschillende stijlen en kunstenaars en hebben oorlogen en opstanden overleefd. Met andere woorden, het is de fysieke geschiedenis van de grote kathedraal die de collectieve en moeizame inspanning toont om hem te bouwen. Het museum werd in 1953 geopend.

Het is bij velen bekend dat zich onder het hoofdaltaar een crypte bevindt van oogverblindend marmer. De crypte, die officieel de Jemale Kapel van de Duomo heet, werd in de 16e eeuw ontworpen door Pellegrino Tibaldi, de favoriete kunstenaar van St. Charles Borromeo. Het koepelvormige plafond is versierd met stucgravures die de Passie van Christus en de Eucharistie uitbeelden. In het midden staat een altaar dat heilige relikwieën van Sint Charles Borromeo bevat en wordt omringd door met marmer versierde Toscaanse zuilen.

De Trivulzio kandelaar is een vertakte kandelaar van gotisch ontwerp die al in 1549 aan de kerk werd geschonken. Over de oorsprong van dit prachtige metaalwerk doen veel verhalen de ronde. Sommige geleerden zeggen dat het in de 12e en 13e eeuw is gemaakt door Italiaanse goudsmeden en anderen zeggen dat het in Parijse werkplaatsen is ontstaan omdat deze stijl veel in Franse kerken te zien was. Het originele stuk kwam onvolledig met slechts vier stukken en een Milanese beeldhouwer en bronssmid Giovanni Busca kreeg de opdracht om het werk af te maken als een achtdelig model.

Er zijn kleinere altaren in de Duomo van Milaan. Deze altaren zijn meestal uit steen gehouwen en bevatten een mix van beelden en standbeelden in hoog reliëf, omringd door marmeren pilaren. In het rechter dwarsschip vind je het altaar van de Madonna en de boom. In het zuidelijke deel vind je het altaar van San Giovanni Bono, een uitgebreide opstelling van beelden in klassieke stijl. Hoewel het één geheel lijkt, is het altaar een verzameling van verschillende sculpturen. Een andere bezienswaardigheid is het altaar van St. Joseph.

Er wordt al melding van gemaakt in de 14e eeuw. Het oorspronkelijke orgel, dat in twee jaar tijd werd gebouwd door broeder Martino de Stremidi, was zo massief dat het moest worden bediend door middel van een groot wiel dat door twee mannen werd bewogen. Tijdens de architectonische hervorming van de kerk werd het altaar uiteindelijk aan weerszijden van het hoofdaltaar in het priesterkoor geplaatst. Het is versierd met gedetailleerd houtsnijwerk en omhulsels voor de orgelpijpen. Door vele restauraties werd het orgel getransformeerd van een mechanisch naar een elektrisch bediend instrument.

Links van het altaar staat het beeld van de Heilige Bartholomeus Gevild, waarvan wordt gezegd dat het in 1562 werd voltooid. Het is een van de meest prominente beelden in de kathedraal en staat bekend om zijn grimmige ontwerp. Er staat een bijna levensgroot standbeeld van St. Bartholomeus wiens huid op brute wijze is verwijderd, waardoor zijn rauwe vlees en spieren bloot komen te liggen. Het kleed dat om zijn schouder is gewikkeld is geen kleed, maar zijn huid. Volgens de overlevering werd de heilige Bartholomeüs, een discipel van Jezus, levend gegeseld.

Het Archeologische gebied van de Duomo van Milaan ligt onder de Kathedraal. Het gebied bevat de overblijfselen van de christelijke doopkapel van Sint Jan, de overblijfselen van de basiliek van Santa Tecla en een voormalig kerkhof. Het baptisterium zou in 387 zijn gebouwd en in 1394 zijn afgebroken, terwijl de basiliek Santa Tecla ook uit het begin van de 4e eeuw stamt en naast de basiliek Santa Maria Maggiore stond. Een verbazingwekkend feit is dat de overblijfselen van de gesloopte lagen van de structuur en het marmer onbekend bleven tot de opgraving in 1961.